Objects 2012-2015, Images from Shows in Elika Gallery, Athens 2014 and in Lola Nikolaou Art gallery in Thessaloniki ,2015. Written text by Areti Leopoulou.
Untitled, 2013, mixed media, 25 x 18 x 15 cm
Dimitris Ameladiotis says about his works…
My works arise via a calculating manual process which starts from an improvised correlation among various things and it results to an continual buildup of them. The unforeseen and the ostensibly mismatched combination among the objects cancenls their principal functional use such as they are suggested as various forms which exist as colour, shape, size, bulk, mass, density, texture and, finally, the structural elements of an three – dimensional abstract image. Through this endless progression of assembling various things, the juxtaposition of them as well as the playful experiments with the materials, the pieces of work are found on a lasting balance between the accidental and the functional, the order and the mess, the insight and the aloofness, the detachment and the empathy.
Installation view from the solo show in Elika gallery in Athens, 2014.
Dimitris Ameladiotis
Areti Leopoulou writes,
Not only in this exhibition, but throughout his creative practice it is fruitful to approach his works in a manner that almost resembles an archaeological endeavor. Archaeology, is not only the research and interpretation of the world through precious finds of a past that is either meticulously embellished or unilaterally determined. Rather, it is first and foremost the approach of different civilizations through the inexpensive, functional objects that belong to everyday life. Following a rather similar logic Ameladiotis re-composes the ready-mades he finds and through the employment of sensitive binding materials introduces us to a novel interpretation of the sculptures – structures – compositions he creates.
Untitled, 2013, mixed media, 32 x 33 x 7 cm
Starting off from a three-dimensional painting practice, the artist proceeded to assembling tiny mismatched everyday objects, inviting the viewer to come close to each of his works, so as to observe them as closely and carefully as possible. His new body of work is characterized by another two new elements: On the one hand, the artist single-mindedly, sometimes obsessively even, grapples with a single material (wood, or metal for example). On the other, in these new works that artist chooses to deal with a much larger scale, allowing the visitor to walk and move around the objects, and coexist with them in the exhibition space. The microcosm crafted by Ameladiotis, at times condensed and at others more abstracted, seems fragile and ephemeral, as is the field from which he draws his materials as well as pretexts: life.
Text: Areti Leopoulou
Special thanks to Areti Leopoulou.
Untitled, 2012, mixed media, 60 x 40 x 18 cm
Untitled, 2013, mixed media, 18 x 20 x 20 cm
Untitled, 2013, mixed media, 42 x 37 x 43 cm
Untitled, 2013, mixed media, 50 x 15 x 15 cm
Untitled, 2014, mixed media, 43 x 40 x 32 cm
Untitled, 2012, mixed media, 33 x 30 x 28 cm
Untitled, 2012, mixed media, 100 x 26 x 20 cm
Untitled, 2013, mixed media, 36 x 21 x 16 cm
Untitled, 2015, mixed media, 90 x 28 x 17 cm
Untitled, 2013, mixed media, 186 x 19 x 7 cm
Untitled, 2015, mixed media, 67 x 60 x 32cm
Untitled, 2013, mixed media, 47 x 41 x 27 cm
Untitled, 2014, mixed media, 192 x 70 x 18
Installation view from the solo show in Elika gallery in Athens, 2014. 
Untitled, 2013, mixed media, 40 x 26 x 31 cm
Untitled, 2015, mixed media, 45 x 29 x 37 cm
Untitled, 2013, mixed media, 35x 3o x 12 cm
Untitled, 2015, mixed media, 90 x 40 x 23 cm
Untitled, 2015, mixed media, 67 x 60 x 32cm
Untitled, 2013, mixed media, 30 x 35 x 15 cm
Untitled, 2015, mixed media, 70 x 12 x 12 cm
Untitled, 2015, mixed nedia, 100 x 60 x 38 cm
Untitled, 2012, mixed media, 60 x 45 x 20 cm
Untitled, 2012, mixed media, 40 x 36 x 19 cm
Untitled, 2015, mixed media, 6 x 40 x 11 cm
Installation views from the shows in Elika gallery in Athens ,2014 and in Lola Nikolaoy Art Gallery in Thessaloniki, 2015
Δημήτρης Αμελαδιώτης
Μία -σχεδόν- αρχαιολογική προσέγγιση
Γράφει η Αρετή Λεοπούλου, http://cargocollective.com/leopoulou…
….Σχεδόν αρχαιολογικά είναι σκόπιμο να προσεγγίσει κάνεις τα έργα του Δημήτρη Αμελαδιώτη, όχι μόνον σε αυτήν την έκθεση, αλλά σε όλο το φάσμα που ορίζει τη δημιουργική του εργασία. Η αρχαιολογία δεν είναι μόνον η αναζήτηση και ερμηνεία του κόσμου μέσα από πολύτιμα ευρήματα ενός εξωραϊσμένου ή μονομερώς προσδιοριζόμενου παρελθόντος. Είναι κυρίως η προσέγγιση πολιτισμών μέσα από σπαράγματα κάθε είδους και κυρίως από τα πιο ευτελή, χρηστικά αντικείμενα της καθημερινής ζωής. Ένα ποτήρι, ένα εργαλείο ή μία χάντρα, δίνουν το στίγμα της ανθρώπινης ύπαρξης, της σύνθεσης του πολιτισμικού προϊόντος που ορίζει την εξέλιξη της ζωής.
Ακολουθώντας μία ανάλογη λογική, ο Δ.Α. συνθέτει τα ready–made αντικείμενα που βρίσκει οπουδήποτε, μάς συστήνει μία εκ νέου ερμηνεία της σύνθεσης ενός γλυπτού-κατασκευής-συναρμογής με ευαίσθητα συνδετικά υλικά. Στην ιστορία του παραγόμενου έργου τέχνης, από τη φορτισμένη παράδοση του μοντερνισμού και του Merzbau, μέχρι τη γνώριμη αγάπη για την μεταμοντέρνα ανασύνθεση και αντίληψη των πραγμάτων, ο Δ.Α. προσθέτει μία αυθόρμητη και ψυχαναλυτική εκδοχή συσσώρευσης υλικών θραυσμάτων του κόσμου, καθώς και τη δυνατότητα σύνθεσης ενός προσωπικού σύμπαντος, συνεπούς και σταθερά εξελισσόμενου. Συνεπούς, διότι χτίζεται ερευνητικά, βήμα βήμα, με προσήλωση στα αντικείμενα που επιλέγει και ανασυνθέτει· αυτή είναι η μεθοδολογία του και πρωταρχική τεχνική επιλογή του. Εξελισσόμενου, ακριβώς επειδή στο ερευνητικό του πλαίσιο μεταλλάσσει μεγέθη, συνθετικές δυνατότητες και δεν επαναπαύεται σε όσα του προσφέρουν ασφάλεια.
Ξεκίνησε αρκετά χρόνια πριν, από μια τρισδιάστατη ζωγραφική, και προχώρησε στη σύνθεση-συναρμολόγηση παράταιρων μεταξύ τους μικροσκοπικών σπαραγμάτων αντικειμένων καθημερινής χρήσης, προσκαλώντας το θεατή να πλησιάσει κοντά στο κάθε έργο, ώστε να το παρατηρήσει όσο το δυνατόν πιο αναλυτικά. Σήμερα, κάνει ένα βήμα ακόμη: αφενός μεν, καταπιάνεται -συχνά εμμονικά- με ένα μόνο υλικό (π.χ. ξύλο, μέταλλο), αφετέρου δε, μεγαλώνει την κλίμακα των έργων του. Κατά αυτόν τον τρόπο, επιτρέπει στο θεατή να προχωρήσει γύρω τους και ανάμεσά τους, να συνυπάρξει με αυτά, να τα παρατηρήσει άφοβα, παρά τη φαινομενικά εύθραυστη υπόστασή τους.
Είτε πρόκειται για αυτόνομα έργα στην επιφάνεια του τοίχου είτε για επιμέρους τμήματα μίας εγκατάστασης που απλώνεται στο έδαφος, πρόκειται για έναν άλλοτε συγκεντρωτικό και άλλοτε αφαιρετικό μικρόκοσμο που μοιάζει ευάλωτος και εφήμερος, ακριβώς δηλαδή όπως και το πεδίο από το οποίο ο Δ.Α. αντλεί τα υλικά και τις αφορμές του: από τη ζωή.
Αρετή Λεοπούλου
Ιστορικός τέχνης
Επιμελήτρια Κέντρου Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης (ΚΜΣΤ
Θερμές ευχαριστίες στην Αρετή Λεοπούλου.
Special thanks to Areti Leopoulou.
Αmeladiotis Dimitris 